Η διαλειμματική νηστεία είναι μια μέθοδος καταμερισμού γευμάτων η οποία αφορά το να τρώει κάποιος μέσα σε ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα ενώ μένει εντελώς χωρίς τροφή για το υπόλοιπο της ημέρας. Η μέθοδος αυτή απόκτησε μεγάλη φήμη τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα για απώλεια βάρους.
Αυτή η μέθοδος μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική για απώλεια βάρους. Δεν είναι για όλους όμως…
Τι είναι η διαλειμματική νηστεία;
Αν είσαι “in” στον τομέα της διατροφής και του fitness σίγουρα έχεις ξανά ακούσει για τη διαλειμματική νηστεία.
Η διαλειμματική νηστεία είναι στην ουσία μια δομή δίαιτας όπου καταναλώνεται τροφή μέσα σε ένα περιορισμένο χρονικό πλαίσιο (συνήθως 8 ώρες). Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας (συμπεριλαμβανομένου και των ωρών του ύπνου) δεν καταναλώνεται τροφή.
Κατά την περίοδο της “νηστείας” δεν επιτρέπεται τροφή ή ρόφημα που να περιέχει ενέργεια (θερμίδες). Ωστόσο επιτρέπονται ροφήματα ελεύθερα σε θερμίδες όπως νερό και σκέτος καφές (ωστόσο κάποιοι θεωρούν πως μόνο νερό πρέπει να επιτρέπεται κατά τη διάρκεια της νηστείας).
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως η διαλειμματική νηστεία δεν είναι μια συγκεκριμένη δίαιτα– είναι απλά μια δομή η οποία ακολουθεί κάποιες αρχές αλλά μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Ως εκ τούτου, υπάρχουν πολλές διαφοροποιήσεις και “γκρίζες ζώνες” στον τομέα αυτό.
Αυτό σημαίνει επίσης πως η σύσταση της διατροφής πέραν της ώρας κατανάλωσης είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη δομή.
Είδη διαλειμματικής νηστείας
Όπως ανάφερα πιο πάνω, η δομή της διαλειμματικής νηστείας μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικά πρότυπα. Εδώ θα δούμε κάποια από τα πιο κοινά.
Διαλειμματική νηστεία με πλαίσιο ωρών
Αναφέρεται επίσης και ως χρονικά περιορισμένη σίτιση (time–restricted feeding).
Οι δομές αυτές αφορούν την κατανάλωση τροφής για ένα προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο μέσα στην ημέρα ενώ στο υπόλοιπο υπάρχει πλήρης αποχή.
Η δομή “16:8” είναι ίσως η πιο κοινή δομή. Αφορά την κατανάλωση τροφής μέσα σε ένα πλαίσιο 8 ωρών και την αποχή για τις υπόλοιπες 16 ώρες της ημέρας.
Ο τρόπος που επιτυγχάνεται αυτό είναι συνήθως με αποχή κάποιες ώρες πριν τον ύπνο και έπειτα με αποχή κάποιες ώρες μετά το ξύπνημα.
Ωστόσο ο τρόπος μπορεί να είναι κυριολεχτικά οτιδήποτε. Από αποχή 8 ώρες πριν τον ύπνο και κατανάλωση αμέσως μετά το ξύπνημα μέχρι και το αντίστροφο (νοουμένου ότι το άτομο κοιμάται 8 ώρες).
Το 16:8 είναι γενικά μια (σχετικά) εύκολη δομή διαλειμματικής νηστείας την οποία πολλοί μπορούν εύκολα να ενσωματώσουν στην ημέρα τους.
Υπάρχει και μια πιο ήπια μορφή – η “12:12“, όπου το άτομο καταναλώνει τροφή σε χρονικό πλαίσιο των 12 ωρών και κάνει αποχή για τις υπόλοιπες 12.
Διαλειμματική Νηστεία σε εναλλακτικές ημέρες
Αυτή είναι μια πιο έντονη και αυστηρή μορφή διαλειμματικής νηστείας κατά την οποία υπάρχει “νηστεία” σε μια ημέρα και ελεύθερη κατανάλωση στην επόμενη, πηγαίνοντας εναλλάξ.
Πολλά άτομα επιτρέπουν την χαμηλή κατανάλωση θερμίδων μέχρι 500-600 θερμίδες στις ημέρες νηστείας.
Υπάρχει επίσης μια πιο ήπια εκδοχή της δομής αυτής, η “5:2“, όπου γίνεται ελεύθερη κατανάλωση 5 φορές την εβδομάδα ενώ πλήρης αποχή ή πολύ ελαφριά κατανάλωση τις υπόλοιπες 2.
Δουλεύει;
Αν με τον όρο “δουλεύει¨ εννοούμε αν η διαλειμματική νηστεία είναι αποτελεσματική μέθοδος για απώλεια βάρους τότε — Ναι!
Πάρα πολλά άτομα τα οποία ακολουθούν κάποιο πρότυπο διαλειμματικής νηστείας λένε ότι είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να χάσεις βάρος.
Αν έχετε διαβάσει προηγούμενα άρθρα μου, θα ξέρετε πως πάντα λέω πως οι ολικές θερμίδες είναι ο αδιαμφησβήτητος βασιλιάς της απώλειας βάρους. Αν τρως λιγότερες θερμίδες απ’ ότι καις, θα χάσεις βάρος, ασχέτως με το πότε τις έφαγες.
ν και μια ομάδα ατόμων μπορεί να θεωρεί πως η εκτεταμένη αποχή από το φαγητό μπορεί να προσφέρει κάποια “ιδιαίτερα” οφέλη στην απώλεια λίπους, αυτό δεν έχει αποδειχτεί και προσωπικά αμφιβάλλω ότι ισχύει.
Στην πραγματικότητα ο κύριος λόγος που η διαλειμματική νηστεία είναι τόσο αποτελεσματική είναι απλά ότι προωθεί την λιγότερη κατανάλωση τροφής γενικά μέσα στην ημέρα. Λιγότερη τροφή ισούται με λιγότερες θερμίδες άρα περισσότερη απώλεια βάρους.
Γιατί όμως; Η απάντηση μπορεί να είναι περίεργη στα άτομα που δεν έχουν ξανά ακολουθήσει τέτοιο πρότυπο.
Πείνα στη διαλειμματική νηστεία
Η κύρια ανησυχία των ατόμων που δεν έχουν ξανά μπει σε πρότυπο διαλειμματικής νηστείας είναι ότι θα πεινάσουν τόσο πολύ που θα θέλουν να φάνε ένα βόδι μόλις τελειώσει η φάση της νηστείας.
Δικαιολογημένα. Τείνουμε να πιστεύουμε πως η πείνα δουλεύει σαν ευθεία γραμμή. Όσο περισσότερο χρόνο περνάμε χωρίς φαγητό, τόσο περισσότερο πεινάμε.
Αυτό που ανακάλυψα εγώ και πολλοί άλλοι όταν ακολούθησαν μια τέτοια δίαιτα όμως είναι πως αυτό δεν ισχύει.
Στην πραγματικότητα η πείνα έρχεται με εξάρσεις. Δεν είναι πάντα συνεχιζόμενη. Δηλαδή μετά από κάποιες ώρες που έχεις φάει, μπορεί να πεινάσεις λίγο. Αν περιμένεις λίγη ώρα, η πείνα μπορεί να αυξηθεί.
Θα ήσουν δικαιολογημένος να πιστέψεις πως αν περιμένεις περισσότερο χρόνο θα πεθάνεις από την πείνα, αλλά στην πραγματικότητα η πείνα μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς και να επιστρέψει μετά από κάποιες ώρες.
Αυτό το φαινόμενο ακούγεται σαν παράδοξο, αλλά βγάζει περισσότερο νόημα αν το ψάξεις βαθύτερα.
Όταν οι άνθρωπο ζούσαν σε σπηλιές δεν είχαν πρόσβαση σε συχνά γεύματα. Αντίθετα περνούσαν πολλές ώρες, μπορεί και ημέρες, χωρίς φαγητό μέχρι να μπορέσουν να κυνηγήσουν ή να βρουν στη φύση. Αυτό μας λέει πως, τουλάχιστον, το σώμα μας είναι “εφοδιασμένο” με το να περνά πολλές ώρες χωρίς τροφή.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως το να περνάς πολλές ώρες χωρίς τροφή είναι καλύτερο ή χειρότερο από το να τρως συχνά. Απλά σημαίνει πως ένας υγιής άνθρωπος δεν θα πάθει κάτι. Οι πρόγονοί μας το κάνανε συνέχεια.
Τότε πού κολλά η πείνα;
Το σώμα μας είναι έξυπνο. Η πείνα είναι απλά το σήμα από το σώμα μας ότι είναι ώρα να ψάξουμε για τροφή. Όταν δεν τρώμε άμα πεινάσουμε, αυτό απλά λέει στο σώμα μας πως δεν υπάρχει διαθέσιμη τροφή τριγύρω και το σώμα μας σταματά το αίσθημα της πείνας για να μας διευκολύνει στο να βρούμε τροφή. Ούτως ή άλλως, ένα αίσθημα δυσφορίας όπως η πείνα απλά θα μας δυσκόλευε στην διαδικασία.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά απασχολημένα άτομα ξεχνάνε να φάνε. Μπορεί να χτυπά η πείνα σε περίοδο όπου δουλεύουν και μέχρι να τελειώσουν η πείνα φεύγει. Απλά για να επιστρέψει το βράδυ.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι, αν απλά κάποιος είναι υπομονετικός σε φάση που πεινά, η πείνα θα φύγει και μπορεί να γλυτώσει ένα ολόκληρο τμήμα της ημέρας χωρίς θερμίδες. Αυτό δίνει την δυνατότητα για περισσότερο φαγητό κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης ημέρας που απομένει.
Τώρα για το αν αυτό πρέπει ή όχι να το κάνει κάποιος, εξαρτάται από τον καθένα.
Υπάρχουν κίνδυνοι στη διαλειμματική νηστεία;
Πέραν από την πείνα, η άλλη κύρια ανησυχία των ατόμων που σκέφτονται να ακολουθήσουν διαλειμματική νηστεία είναι το κατά πόσον η εκτεταμένη αποχή από το φαγητό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας.
Όπως ανάφερα πιο πάνω, το ανθρώπινο σώμα είναι σε ένα βαθμό εξοικειωμένο με το να περνά πολλές ώρες χωρίς φαγητό, λόγω των συνθηκών ζωής στα αρχαία χρόνια. Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος όσον αφορά τη διαλειμματική νηστεία. Ας δούμε όμως κάποια πιθανά προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν.
Πιθανή κόπωση
Το αν ή όχι ένα άτομο θα νοιώθει κόπωση κατά τις φάσεις της νηστείας είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί εφόσον ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Υπάρχει η πιθανότητα κάποιος να νοιώθει ότι δεν έχει ενέργεια στις αρχές που θα μπει σε διαλειμματική νηστεία. Ωστόσο πολλά άτομα συμφωνούν πως το σώμα σου συνηθίζει πολύ γρήγορα και το αίσθημα αυτό χάνεται.
Για να δώσω και την προσωπική μου εμπειρία – εγώ προσωπικά τα πρωινά δεν νοιώθω ιδιαίτερη κόπωση αν δεν φάω.
Η κόπωση μπορεί να προέρχεται από το γεγονός ότι περνώντας πολλές ώρες χωρίς φαγητό, ένα άτομο το πιο πιθανόν θα βρίσκεται σε φάση υπογλυκαιμίας.
Αν τώρα σας ήρθε στο μυαλό η υπογλυκαιμία που παθαίνει ένας διαβητικός, μην ανησυχείτε. Η υπογλυκαιμία στους διαβητικούς προκαλείται συνήθως από υπέρτερη δόση ινσουλίνης η οποία δεν αντισταθμίζεται από ισάξια ποσότητα τροφής. Το αποτέλεσμα είναι το ζάχαρο στο αίμα να μειωθεί απότομα και έντονα. Αυτή η απότομη και έντονη πτώση είναι αυτό που προκαλεί προβλήματα.
Ωστόσο σε φάση νηστείας η πτώση είναι πιο ήπια και πολύ πιο σταδιακή. Δεν φαίνεται να υπάρχουν κίνδυνοι από το να παραμένει κάποιος σε φάση υπογλυκαιμίας (εκτός αν είναι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα).
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί πως το αίσθημα της έλλειψης ενέργειας μπορεί να υπάρχει σε οποιαδήποτε δίαιτα η οποία περιορίζει θερμίδες (ιδιαίτερα αν ο περιορισμός είναι αυστηρός). Ο χρόνιος περιορισμός ενέργειας πιθανών να οδηγήσει στο αίσθημα της περισσότερης κόπωσης, ασχέτως με την σύσταση και την κατανομή των γευμάτων.
Αν εντάξετε διαλειμματική νηστεία και νοιώθετε έντονη κόπωση, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να τσεκαριστεί είναι το αν οι ολικές θερμίδες είναι πολύ χαμηλές. Το δεύτερο είναι αν η θρεπτική σύσταση της διατροφής είναι καλή (δηλαδή αν τρώτε ποιοτικά, υγιεινά τρόφιμα). Αν η κόπωση συνεχιστεί τότε καλά είναι να αναθεωρηθεί η δομή της διαλειμματικής νηστείας.
Πιθανή απώλεια ελέγχου
Ίσως ο πιο ρεαλιστικός και πιθανός “κίνδυνος” που θα αντιμετωπίσει ένα άτομο ακολουθώντας διαλειμματική νηστεία είναι το να χάνει τον έλεγχο και να καταβροχθίζει ότι βρει μπροστά του εφόσον τελειώσει η φάση αποχής.
Αυτή είναι μια παγίδα στην οποία πέφτουν πολλοί. Αν το άτομο δεν έχει ήδη χτίσει υγιεινές συνήθειες μέσα στα χρόνια, τότε είναι πολύ πιο εύκολο να παρασυρθεί και να καταφύγει σε ό,τι υπάρχει έτοιμο εκείνη τη στιγμή (συνήθως κανένα φαστφουντάδικο).
Ωστόσο με διαφορά ο κύριος ένοχος είναι η έλλειψη προετοιμασίας. Είναι ύψιστης σημασίας να έχετε το πρώτο γεύμα μετά τη φάση νηστείας έτοιμο, ώστε να το φάτε αμέσως. Αν και το να πεινάσει κάποιος υπερβολικά πριν την λήξη της νηστείας δεν συμβαίνει πάντα, είναι πάντα καλό να είστε προετοιμασμένοι.
Θεωρείστε πως θα πεινάτε σαν λύκοι μετά την αποχή και προετοιμάστε τα γεύματα σας ανάλογα.
Αν δεν γίνεται να έχετε ολόκληρο γεύμα έτοιμο, φροντίστε να έχετε μαζί σας σνακ που θα σας κόψουν την όρεξη και την λιγούρα μέχρι να ετοιμάσετε το γεύμα. Πράγματα όπως φρούτα, αμύγδαλα, καφές και σέικ πρωτεΐνης δουλεύουν πολύ καλά.
Να θυμάστε πως το σνακ δεν υπάρχει για να σας χορτάσει, απλά για να σας κόψει λίγο την όρεξη μέχρι να ετοιμάσετε το κύριο γεύμα.
Στην περίπτωση που θα πάρετε κάτι από έξω (ελπίζω υγιεινό), φροντίστε να ξέρετε εκ των προτέρων τι θα πάρετε και μην το αφήσετε εκείνη την ώρα. Επειδή εκείνη την ώρα το πιο πιθανόν να διαλέξετε το φαγητό με το περισσότερο λάδι ή/και αλάτι.
Αφυδάτωση
Η αφυδάτωση γενικά είναι αυτό το πράγμα που όλοι μας ξέρουμε πως υπάρχει και είναι κακό αλλά κανένας μας δεν νομίζει ότι το έχει και δεν δίνει σημασία.
Είναι πολύ πιο εύκολο να αφυδατωθείτε απ’ ότι πιστεύετε. Βασικά εγώ θα ισχυριστώ κάτι το οποίο σίγουρα πολλοί από εσάς θα θεωρήσετε υπερβολικό – ο περισσότερος κόσμος είναι αφυδατωμένος (ήπια μεν αλλά αφυδατωμένος δε).
Αν και μια ήπια αφυδάτωση δεν θα παρουσιάσει σημαντικά προβλήματα, μια πιο έντονη, χρόνια αφυδάτωση είναι επικίνδυνη. Ένα κύριο σύμπτωμα είναι πέτρες στα νεφρά. Η εκτεταμένη αποχή από το φαγητό συνδέεται γενικά με πέτρες στα νεφρά. Ωστόσο μην αγχώνεστε εφόσον η αποχή που συνδέεται συνήθως είναι σε διάστημα ημερών ολόκληρων.
Ένας από τους λόγους που η παρατεταμένη νηστεία μπορεί να συνδέεται με πέτρες στα νεφρά είναι η αφυδάτωση.
Πως συνδέεται η νηστεία με την αφυδάτωση;
Εκτός από το νερό και τα ροφήματα, μια άλλη, μικρότερη, αλλά πάλι σημαντική πηγή νερού είναι τα τρόφιμα. Συγκεκριμένα, τρόφιμα όπως φρούτα, λαχανικά, γάλα, βραστά τρόφιμα κ.λπ. είναι σημαντικές πηγές νερού. Πηγές οι οποίες σαφώς απαγορεύονται σε φάση αποχής.
Λόγω αποχής από εκείνες της πηγές, ένα άτομο το οποίο είναι σε φάση νηστείας πρέπει να φροντίζει να καταναλώνει επιπλέον νερό για να καλύψει τις απώλειες. Συνδέστε το αυτό με το γεγονός ότι οι πλείστοι που ακολουθούν διαλειμματική νηστεία είναι συνήθως με έναν καφέ από το πρωί μέχρι το μεσημέρι (χωρίς επιπλέον νερό) και μπορείτε να δείτε πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να αφυδατωθεί αν δεν προσέχει.
Η λύση εδώ είναι πολύ απλή – πίνετε πολύ νερό. Ακόμα και αν πίνετε καφέ καλό θα ήταν να πίνετε νερό ενδιάμεσα. Ιδιαίτερα αν είστε του τύπου “πίνω έναν καφέ για 4 ώρες”. Ιδιαίτερα σημαντικό επίσης είναι να πίνετε πολύ νερό αμέσως όταν ξυπνήσετε.
Πιθανές διατροφικές διαταραχές
Ομολογουμένως, το αν η διαλειμματική νηστεία μπορεί ή όχι να παρουσιάσει κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές, εξαρτάται από την αντίληψη του κάθε ενός. Εγώ προσωπικά δεν το πιστεύω, αλλά αξίζει να αναφερθεί.
Για κάποια άτομα, η ίδια πράξη του να αποφεύγει κάποιος την τροφή ενώ είναι πεινασμένος ή εσκεμμένα να την αποφεύγει μέχρι ένα χρονικό διάστημα, μπορεί να είναι διατροφική διαταραχή.
Τα συγκεκριμένα άτομα μπορεί να είναι υποστηρικτές της τακτικής της “ενστικτώδη διατροφής”. Βασικά της ιδεολογίας του να τρως όποτε το σώμα σου ζητά τροφή και όση απαιτείται, για καθαρά σωματική ανάγκη. Χωρίς ψυχολογικά αίτια, χωρίς υπερβολές και χωρίς απαραίτητα “ωράρια”.
Όντως για πολλά άτομα αυτή η σκέψη είναι η πιο σωστή και ως εκ τούτου δυσκολεύονται να καταλάβουν ένα άτομο το οποίο μένει για πολλές ώρες χωρίς φαγητό (παρόλο που μπορεί να πεινάσει) απλά για να φτάσει σε μια ώρα-στόχο.
Ωστόσο, αν και πολλοί θεωρούν πως το να τρως από ένστικτο είναι η πιο ορθή πράξη, υπάρχουν τρία προβλήματα και σε αυτή την πρακτική.
Το πρώτο είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι, σε ένα βαθμό, συναισθηματικοί καταναλωτές. Πολλές φορές οι άνθρωποι τρώνε από λιγούρα και όχι πείνα. Επίσης το να τρως από ένστικτο δεν σε περιορίζει στο τι θα φας. Δεν υπάρχει “κανόνας” που να σου λέει μην φας μπεργκερ με πατάτες και φάε κοτόπουλο με λαχανικά.
Μην ξεχνάτε ότι το ανθρώπινο σώμα εκ φύσεως αναζητά αλάτι, ζάχαρη και τρόφιμα με υψηλές θερμίδες, το οποίο είναι και το δεύτερο. Αυτό δεν ήταν πρόβλημα στην αρχαιότητα όπου τέτοια τρόφιμα ήταν σπάνια. Ωστόσο στην σύγχρονη εποχή όπου η παχυσαρκία είναι τεράστιο πρόβλημα, οι λιγούρες αυτές είναι πρόβλημα.
Το τρίτο είναι ότι στο σώμα μας γενικά δεν αρέσει η έλλειψη τροφής. Όταν ο άνθρωπος περνά ένα χρονικό διάστημα σε περιορισμό θερμίδων για να χάσει βάρος, το σώμα αντιδρά αυξάνοντας την πείνα και την όρεξη και μειώνοντας το αίσθημα του κορεσμού. Αυτό σημαίνει πως η “φυσικές τάσεις” του σώματος μας σε φάσεις που περιορίζεται η τροφή είναι να ξανά βάλει κιλά. Αν κάποιος δεν πάει κατά των φυσικών αυτών τάσεων, πολύ πιθανό να ξανά βάλει τα κιλά τα οποία έχασε.
Άτομα τα οποία θεωρούν το πρότυπο του “2-3 μεγάλα γεύματα και 2-3 σνακ την ημέρα” το φυσιολογικό μπορεί επίσης να θεωρούν τη διαλειμματική νηστεία ως διαταραχή. Ωστόσο του να τρως ένα γεύμα ή σνακ απλά επειδή έχουν περάσει 2-3 ώρες, χωρίς καν να πεινάς, μπορεί να θεωρηθεί ως “διαταραχή” με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο θεωρείται το να μην τρως όταν πεινάς.
Γενικά η αντίληψη του καθενός είναι αυτό που συνήθως χαρακτηρίζει τις “διατροφικές διαταραχές”. Αν κάτι δουλεύει και δεν έχει επιβλαβή συμπτώματα στην σωματική και ψυχολογική υγεία του χρήστη, δεν υπάρχει λόγος να θεωρηθεί σαν διαταραχή.
Δυσκολία συνοχής
Για πολλά άτομα αυτό το είδος δίαιτας δεν μπορεί να συνεχιστεί για καιρό. Οπόταν για πολλούς είναι απόφαση του “σφίξε τα δόντια σου για ένα μήνα και μετά σταμάτα”.
Ωστόσο η άποψη μου είναι πως, αν κάποιος δυσκολεύεται σε μεγάλο βαθμό να ακολουθεί τέτοιο πρότυπο, τότε δεν πρέπει να το ακολουθεί καθόλου.
Αν και η διαλειμματική νηστεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προσωρινή τακτική, ο σκοπός της είναι να διευκολύνει την διαδικασία απώλειας βάρους, όχι να την κάνει επίπονη και βασανιστική.
Για πολλούς, όπως εμένα, το να ξυπνάς χωρίς έννοια του προγεύματος και να μπορείς να ξεκινήσεις την ημέρα σου άμεσα, χωρίς ιδιαίτερη πείνα, είναι μια μεγάλη διευκόλυνση. Τόσο για την απώλεια βάρους όσο και για την ημέρα μου γενικά.
Αν βρίσκεις τέτοιο πρότυπο δύσκολο να ακολουθήσεις ή δεν ταιριάζει με τον τρόπο ζωής σου, τότε μην το ακολουθήσεις. Βρες ένα πρότυπο που ταιριάζει καλύτερα με τα γούστα σου και το δικό σου τρόπο ζωής.
Στην τελική αυτό που φέρνει αποτελέσματα και μπορείς να το κάνεις με συνοχή είναι η καλύτερη λύση.
Υπάρχουν οφέλη στη διαλειμματική νηστεία;
Εκτός από κάποιους πιθανούς κινδύνους, η διαλειμματική νηστεία μπορεί να παρουσιάζει κάποια πιθανά οφέλη. Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως ένα πρότυπο διατροφής όπως η διαλειμματική νηστεία είναι πιο “¨φυσικό”. Εφόσον πιθανών να μιμείται καλύτερα τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων στα αρχαία χρόνια όπως αναφέραμε πιο πάνω.
Ασχέτως αν τέτοια γνώμη είναι βάσιμη ή όχι, ας δούμε και κάποια πιθανά οφέλη από πρότυπο διαλειμματικής νηστείας.
Απώλεια βάρους
Αυτό είναι το πιο προφανές όφελος στη διαλειμματική νηστεία και ο λόγος για τον οποίο σκέφτονται πολλοί να τη δοκιμάσουν.
Αναφέραμε πιο πάνω πως η διαλειμματική νηστεία είναι αποτελεσματική για απώλεια βάρους. Ουσιαστικά περιορίζοντας την κατανάλωση τροφής σε μικρότερο χρονικό πλαίσιο, μειώνεται η πιθανότητα υπερβολικής κατανάλωσης τροφής.
Το ¨κόλπο” είναι ότι κατά τη φάση της νηστείας, συνήθως δεν βιώνεται υπερβολική πείνα (πολλές φορές σχεδόν καθόλου) λόγω του ότι η πείνα έρχεται σε κύματα και δεν είναι συνεχιζόμενη σε συνδυασμό με χρήση ροφημάτων όπως καφέ τα οποία την μειώνουν.
Κτίσιμο πειθαρχίας
Προσωπικά το αγαπημένο μου όφελος που πιστεύω θα πάρει κάποιος από τη διαλειμματική νηστεία είναι η ανάπτυξη πειθαρχίας και αυτοελέγχου.
Για πολλά άτομα (συμπεριλαμβανομένου και εμένα στο παρελθόν), όταν πεινάσουν είναι τέλος παιχνιδιού. Η επόμενη πράξη τους είναι να καταβροχθίσουν οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους.
Το να ακολουθεί κάποιος ένα μοντέλο διαλειμματικής νηστείας ενσωματώνει πειθαρχία και αναγκάζει τον χρήστη να πει “όχι” σε πολλές περιπτώσεις. Αυτό είναι ένα εξαιρετικά τεράστιο προτέρημα όταν γίνει πλέον συνήθεια, εφόσον διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη διαδικασία απώλειας βάρους άμα το άτομο μπορεί να λέει όχι σε πειρασμούς.
Για να ξεκαθαρίσω, δεν ισχυρίζομαι πως το να ακολουθεί κάποιος μια δίαιτα ή να χάσει βάρος χρειάζεται πειθαρχία σε επίπεδο μοναχών ή ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο ή επίπονο. Αντιθέτως υποστηρίζω έντονα πως κάποιος πρέπει να απολαμβάνει τη διαδικασία αλλιώς θα δυσκολευτεί πολύ να την συνεχίσει.
Ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα είναι πως οι πειρασμοί παραμονεύουν σε κάθε γωνιά. Μπορεί να έχουν την μορφή του να πας για ταινία και οι άλλοι να πάρουν πόπκορν, να σε καλέσουν σε πάρτυ όπου υπάρχουν πίτσες κ.λπ. Το μπορεί κάποιος να πει όχι τις φάσεις που πρέπει να πει είναι ανεκτίμητης αξίας ικανότητα.
Πιθανή μείωση αρτηριακής πίεσης και ινσουλινοαντίστασης
Δεν θα επεκταθώ σε αυτό το θέμα επειδή η βιβλιογραφία προς το παρόν είναι αραιή και το όλο θέμα είναι αμφιλεγόμενο.
Υπάρχουν έρευνες που υποστηρίζουν πως η διαλειμματική νηστεία μπορεί να επωφελήσει μειώνοντας την αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ουσιαστικά όταν το σώμα μας για οποιονδήποτε λόγο δεν δέχεται την ινσουλίνη από το αίμα στους ιστούς.
Η ινσουλίνη όπως πολλοί ξέρετε είναι υπεύθυνη για την μεταφορά θρεπτικών συστατικών στους ιστούς του σώματος, ιδιαίτερα της γλυκόζης.
Σε ένα άτομο το οποίο παρουσιάζει αντίσταση στην ινσουλίνη, η γλυκόζη παραμένει στο αίμα σε αυξημένα επίπεδα. Από ένα σημείο και πάνω, αυτό το ονομάζουμε διαβήτη.
Ωστόσο για το αν ή όχι η εκτεταμένη αποχή από τρόφιμα μπορεί να βελτιώσει την ευαισθησία του σώματος σε ινσουλίνη είναι αμφιλεγόμενο. Το ίδιο ισχύει και για την αρτηριακή πίεση.
Να θυμάστε πάντα πως η παχυσαρκία είναι πολύ μεγάλος παράγοντας κινδύνου για πολλές παθήσεις.
Η διαλειμματική νηστεία, όπως είπαμε, είναι πολύ αποτελεσματική για απώλεια βάρους. Οπόταν υπάρχει η πιθανότητα τα σωματικά ωφελήματα που προσφέρει να μην οφείλονται στο ίδιο το πρότυπο, αλλά αντίθετα να είναι αποτελέσματα της απώλειας βάρους.
"Να δοκιμάσω τη διαλειμματική νηστεία;"
Ας μπούμε επιτέλους στο σημαντικό ερώτημα – αν θα ήταν καλή ιδέα κάποιος να δοκιμάσει τη διαλειμματική νηστεία ή όχι.
Το πρώτο πράγμα που θα αναφέρω είναι, αν κάποιος πάσχει από κάποιο ιατρικό πρόβλημα, ΠΑΝΤΑ να συμβουλεύεται την άποψη του ιατρού του ή αρμόδιου επαγγελματία για οποιαδήποτε απόφαση μπορεί να επηρεάσει.
Διαβητικά άτομα τα οποία χορηγούνται φαρμακευτική θεραπεία θα ήταν καλό να αποφύγουν το πρότυπο αυτό εκτός αν η φαρμακευτική αγωγή είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΟΜΗΜΕΝΗ για τέτοιου είδους δίαιτα. Ωστόσο και αυτό να ίσχυε, διαβητικά άτομα είναι καλύτερο να καταναλώνουν μικρά και συχνά γεύματα για καλύτερο έλεγχο της γλυκόζης. Σε υγιή άτομα αυτό δεν χρειάζεται.
Αν είσαι υγιές άτομο το οποίο δυσκολεύεται να χάσει κιλά με “παραδοσιακές μεθόδους”, τότε εγώ θα σύστηνα το να δοκιμάσεις τη διαλειμματική νηστεία. Στις αρχές σίγουρα θα είναι δύσκολο και η πείνα μπορεί να είναι αυξημένη, αλλά με τον καιρό συνηθίζεται γρήγορα.
Σαφώς, ένα άτομο το οποίο έχει συνηθίσει να τρώει 5-6 γεύματα την ημέρα δεν θα ήταν σοφό να βουτήξει σε νηστεία μιας ημέρας. Η συμβουλή μου είναι να αρχίσει κάποιος από μια ήπια νηστεία 12ώρου και να προχωρήσει, αν ο ίδιος θελήσει, σε 16ώρου.
Πάντα να είστε κριτικοί και να αξιολογείτε ότι κάνετε. Δεν είναι απαραίτητο κανένας να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πρότυπο για να χάσει βάρος.
Στην τελική η δίαιτα η οποία σου επιτρέπει να χάνεις βάρος με ικανοποιητικό ρυθμό και που την απολαμβάνεις και μπορείς να την συνεχίσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι η σωστή επιλογή.
Βιβλιογραφία
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29754952
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28715993
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28091348
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27810402
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26374764
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25404320
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3680567/
Έχεις κουραστεί με τις δίαιτες;
“Ακολουθείς ένα νέο πρόγραμμα ή δίαιτα, χάνεις κάποια κιλά, μετά από λίγο καιρό σταματάς και τα ξανά βάζεις πίσω” – Σε χαρακτηρίζει αυτό;
Αν ναι, τότε αυτό που χρειάζεσαι δεν είναι απλά μια καινούργια δίαιτα! Πολλές δίαιτες δουλεύουν, αλλά όχι από μόνες τους για τους περισσότερους.
Αυτό που χρειάζεσαι είναι κάποιον που θα σε καθοδηγήσει στο να κτίσεις μόνιμες συνήθειες, έναν σωστό τρόπο σκέψης και σωστή νοοτροπία όσον αφορά τη διατροφή. Κάποιον που θα κτίσει μαζί σου ένα πλάνο το οποίο θα είναι βασισμένο στις δικές σου ανάγκες και προτιμήσεις.
Άφησε με να σε βοηθήσω!