Πέραν της τροφής γενικά, μια παρόμοια άποψη είναι πως οι υδατάνθρακες συγκεκριμένα πριν τον ύπνο θα προκαλέσουν αύξηση βάρους.

Το σκεπτικό είναι το ίδιο με αυτό για το φαγητό γενικά. Ωστόσο ο λόγος που ο κόσμος φταίει συγκεκριμένα τους υδατάνθρακες είναι επειδή υπάρχει το στίγμα πως οι υδατάνθρακες είναι «παχυντικοί» και άρα πρέπει να δίνονται ιδιαίτερη προσοχή πριν τον ύπνο.

Το πρώτο πρόβλημα με αυτό το σκεπτικό είναι αυτό που αναφέραμε πιο πάνω – πως αν και ισχύει πως ο μεταβολικός ρυθμός είναι χαμηλότερος το βράδυ και ιδιαίτερα κατά τον ύπνο, στο τέλος της ημέρας είναι το σύνολο που μετρά, όχι το τμήμα.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως το στίγμα ενάντια στους υδατάνθρακες είναι παραπλανητικό και λανθασμένο.  Αναφέρω περισσότερα για αυτό το κομμάτι στο άρθρο μου για την κετογονική δίαιτα. Ωστόσο θα συνοψίσω και εδώ.

Ο λόγος που πολλοί βλέπουν τους υδατάνθρακες ως «κακούς» ή «παχυντικούς» είναι λόγω πολλών μέσων ενημέρωσης τα οποία είτε βασίζονταν σε κακοστημένες έρευνες είτε απλά δεν κατανοούσαν το πραγματικό συμπέρασμα των ερευνών. Με αποτέλεσμα δημιουργηθεί το στίγμα.

Η κατανάλωση υδατανθράκων διεγείρει ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι η υπεύθυνη ορμόνη για τη μεταφορά των θρεπτικών συστατικών στους ιστούς του σώματος μας, συμπεριλαμβανομένου και του λίπους.

Οπόταν, μπορεί εύκολα κάποιος να φανταστεί πως προέκυψε η ιδέα πως οι υδατάνθρακες είναι υπεύθυνοι για την αποθήκευση λίπους και πως η μείωση τους βοηθά στην απώλεια βάρους.

Ωστόσο υπάρχουν προβλήματα με αυτό το σκεπτικό. Το πρώτο είναι πως, όπως αναφέραμε πιο πάνω, το σώμα μας περνά από πολλές αυξήσεις και μειώσεις λίπους μέσα σε μια ημέρα. Το σημαντικό είναι ποια διαδικασία θα υπερτερήσει της άλλης εν τέλει.

Το δεύτερο είναι πως η ινσουλίνη μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά σε όλους τους ιστούς που τα χρειάζονται, όχι μόνο στο λιπώδη ιστό. Μια ποσότητα γλυκόζης θα αποταθεί στον κύκλο του Krebs για να διασπαστεί σαν ενέργεια αν υπάρχει άμεση ανάγκη.

Έπειτα συνήθως προτεραιότητα κατέχουν το μυϊκό και ηπατικό γλυκογόνο, τα οποία λειτουργούν ως κύριες πηγές ενέργειας κατά τη σωματική άσκηση. Τέλος, η περίσσεια των υδατανθράκων θα αποθηκευτεί σαν λίπος.  

Ο όρος «περίσσεια» είναι εξαιρετικά σημαντικός επειδή αποκαλύπτει το πραγματικό πρόβλημα. Οι υδατάνθρακες δεν είναι το πρόβλημα. Η υπερβολική κατανάλωση είναι το πρόβλημα.

Το τρίτο πρόβλημα με αυτό το σκεπτικό είναι πως οι πρωτεΐνες επίσης προκαλούν διέγερση της ινσουλίνης (αν και σε αρκετά μικρότερο βαθμό), ενώ τα λίπη απλούστατα δεν την χρειάζονται για να αποθηκευτούν σαν λίπος.

Στο τέλος της ημέρας, αν καταναλώσουμε επιπλέον ενέργεια, με οποιαδήποτε μορφή, το σώμα μας θα την αποθηκεύσει κυρίως σαν λίπος. Αν καταναλώσουμε λιγότερη ενέργεια από αυτή που χρειαζόμαστε, το σώμα μας θα αναγκαστεί να διασπάσει λίπος για να λάβει τη διαφορά.

Η ολική ενέργεια είναι αυτό που μετρά όταν μιλάμε αυστηρά για το βάρος, όχι οι πηγές της.